اگر چنین کنید، تضمین می‌کنم فقیر نمی‌شوید!
از امام صادق (علیه‌السلام) نقل شده است که می‌فرمودند:
«ضَمِنْتُ لِمَنِ اقْتَصَدَ أَنْ لَا یَفْتَقِرَ.»
الکافی، ج۴، ص۵۳
«ضمانت می‌کنم کسی را که میانه‌روی می‌کند؛ فقیر نمی‌شود.»
میانه‌روی در خرج کردن، فقط به معنای «ولخرجی نکردن» نیست، بلکه رفتاری است میان افراط (ولخرجی) و تفریط (خساست). پس همان‌طور که بی‌حساب خرج کردن موجب فقیر شدن است، خرج نکردن (از روی «خساست» یا «ترس از فقر» یا...) هم موجب فقر است!
مؤید برای این ادعا، این حدیث از امام صادق (علیه‌السلام) است:
«إِنَّ السَّرَفَ یُورِثُ الْفَقْرَ وَ إِنَّ الْقَصْدَ یُورِثُ الْغِنَى.»
الکافی، ج۴، ص۵۳
«به‌راستی که اسراف؛ موجب فقر می‌شود و میانه‌روی؛ موجب بی‌نیازی.»
توضیح آن‌که: اسراف در عربی، به‌خلاف معنایش در فارسی، فقط به معنای ولخرجی و زیاده‌روی نیست، بلکه هم افراط را شامل می‌شود و هم تفریط را. پس هم ولخرجی موجب فقر است و هم خساست و خرج نکردن.
در این میان، این «میانه‌روی» است، که موجب بی‌نیازی است.
