دستوار

در دست عهد دولت او دستوار باد...

دستوار

در دست عهد دولت او دستوار باد...

دستوار

اللهم‌صل‌علی‌محمد‌ و آل‌محمد و عجل‌فرجهم

طبقه بندی موضوعی

آخرین نظرات

  • ۸ فروردين ۰۳، ۰۱:۰۶ - M
    👍

۲ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «پیری» ثبت شده است

 

...عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اَللَّهِ عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ:

«ثَلاَثَةٌ «لاٰ یُکَلِّمُهُمُ اَللّٰهُ یَوْمَ اَلْقِیٰامَةِ وَ لاٰ یُزَکِّیهِمْ وَ لَهُمْ عَذٰابٌ أَلِیمٌ» اَلشَّیْخُ اَلزَّانِی وَ اَلدَّیُّوثُ وَ اَلْمَرْأَةُ تُوطِئُ فِرَاشَ زَوْجِهَا.»

 الکافی، ج۵، ص۵۳۷

 

از امام صادق (علیه‌السلام) نقل شده است:

«سه نفر هستند که «خداوند در روز قیامت با آنان سخن نمی‌گوید، آن‌ها را پاکیزه نمی‌کند[۱] و عذابی دردناک خواهند داشت»[۲]؛

- پیرمردی که زنا کند،

- مرد دیّوث[۳]

- و زنی که در بستر همسرش (به دیگری) زنا دهد.»

 

 

 

...عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ مَیْمُونٍ اَلْقَدَّاحِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اَللَّهِ عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ:

«حُرِّمَتِ اَلْجَنَّةُ عَلَى اَلدَّیُّوثِ.»

 الکافی، ج۵، ص۵۳۷

 

از امام صادق (علیه‌السلام) نقل شده است:

«بهشت، بر دیّوث[۳] حرام شده است.»

 

 

پاورقیـــــــــــــــــــــــــــــــــ

[۱] بر اساس آموزه‌های اسلامی، بسیاری از گناه‌کاران، بعد از این‌که - به نسبت سنگینی گناهشان، - مدتی عذاب می‌شوند، با این عذاب‌ها پاک می‌شوند و در نهایت به بهشت می‌روند. اما بعضی گناه‌کاران نیز هستند که آن‌قدر جرمشان سنگین است که تا ابد در جهنم خواهند ماند.

[۲] اشاره به بخشی از آیه ۱۷۴ سوره بقره.

[۳] «دیّوث» مردی است که - نعوذ بالله - نسبت به خانواده‌اش غیرت نمی‌ورزد و از این‌که مورد تعرض واقع شوند، ناراحت نمی‌شود و گاهی استقبال نیز می‌کند!

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۳ تیر ۰۰ ، ۰۸:۳۴
ابوالفضل رهبر

 

...عَنْ جَمِیلِ بْنِ صَالِحٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ:

«تَرْکُ الْعَشَاءِ مَهْرَمَةٌ وَ یَنْبَغِی لِلرَّجُلِ إِذَا أَسَنَّ أَلَّا یَبِیتَ إِلَّا وَ جَوْفُهُ مُمْتَلِئٌ مِنَ الطَّعَامِ.»

 الکافی، ج۶، ص۲۸۸

 

از امام صادق (علیه‌السلام) نقل شده است:

«ترک وعده شام، موجب پیری است و برای انسان شایسته است که وقتی مسنّ شد، نخوابد، مگراین‌که شکمش از غذا پر باشد.»

 

 

 

...عَنْ سَعِیدِ بْنِ جَنَاحٍ عَنْ أَبِی الْحَسَنِ الرِّضَا ع قَالَ:

«إِذَا اکْتَهَلَ الرَّجُلُ فَلَا یَدَعُ أَنْ یَأْکُلَ بِاللَّیْلِ شَیْئاً فَإِنَّهُ أَهْدَى لِلنَّوْمِ وَ أَطْیَبُ لِلنَّکْهَةِ.»

 الکافی، ج۶، ص۲۸۸

 

از امام رضا (علیه‌السلام) نقل شده است:

«وقتی انسان به سن کهولت (سی‌سالگی) رسید، خوردن چیزی در شب را ترک نکند؛ زیرا این کار، خواب را آرام و دهان را خوش‌بو می‌کند.»

 

 

 

...عَنِ الْوَلِیدِ بْنِ صَبِیحٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع یَقُولُ:

«لَا خَیْرَ لِمَنْ دَخَلَ فِی السِّنِّ أَنْ یَبِیتَ خَفِیفاً بَلْ یَبِیتُ مُمْتَلِیاً خَیْرٌ لَهُ.»

 الکافی، ج۶، ص۲۸۹

 

از امام صادق (علیه‌السلام) نقل شده است:

«خیری نیست در کسی که پا در سن گذاشته و سبک می‌خوابد. بلکه اگر با شکم پر بخوابد، برایش بهتر است.»

 

 

 

...عَنْ ذَرِیحٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ:

«الشَّیْخُ لَا یَدَعُ الْعَشَاءَ وَ لَوْ بِلُقْمَةٍ.»

 الکافی، ج۶، ص۲۸۹

 

از امام صادق (علیه‌السلام‌) نقل شده است:

«شیخ (کسی که چهل سال را رد کرده است)، شام را ترک نکند، ولو با یک لقمه.»

 

 

 

...عَنِ اَلْمُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ قَالَ: دَخَلْتُ عَلَى أَبِی عَبْدِ اَللَّهِ عَلَیْهِ السَّلاَمُ لَیْلَةً وَ هُوَ یَتَعَشَّى فَقَالَ: «یَا مُفَضَّلُ اُدْنُ فَکُلْ.» قُلْتُ: تَعَشَّیْتُ. فَقَالَ: «اُدْنُ فَکُلْ فَإِنَّهُ یُسْتَحَبُّ لِلرَّجُلِ إِذَا اِکْتَهَلَ أَلاَّ یَبِیتَ إِلاَّ وَ فِی جَوْفِهِ طَعَامٌ حَدِیثٌ.» فَدَنَوْتُ فَأَکَلْتُ.

 المحاسن، ج۲، ص۴۲۲

 

از مفضل بن عمر نقل شده است:

خدمت امام صادق (علیه‌السلام) رسیدم، درحالی‌که ایشان شام می‌خوردند.

فرمودند:

«ای مفضل! بنشین و بخور!»

عرض کردم:

شام خورده‌ام.

فرمودند:

«بنشین و بخور! زیرا مستحب است که انسان وقتی به کهولت (سی‌سالگی) رسید، نخوابد، مگراین‌که در شکم غدایی تازه باشد.»

پس نشستم و (شام) خوردم.

 

 

 

پانوشتـــــــــــــــــــــــــــــــــ

ترجمه «کهولت» به «سی‌سالگی» و «شیخوخت» به «چهل‌سالگی»، بر اساس روایتی است که از امام صادق (علیه‌السلام) نقل شده؛

«إِذَا زَادَ اَلرَّجُلُ عَلَى اَلثَّلاَثِینَ فَهُوَ کَهْلٌ وَ إِذَا زَادَ عَلَى اَلْأَرْبَعِینَ فَهُوَ شَیْخٌ.»

 تحف‌العقول، ج۱، ص۳۷۰

«وقتی انسان سی‌سالگی را پشت‌سر بگذارد، کَهل است و اگر چهل‌سالگی را رد کند، شیخ است.»

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۷ دی ۹۹ ، ۰۸:۴۲
ابوالفضل رهبر