راهی برای شناخت «شخصیت» اطرافیان، و اصلاح «رفتار» خود
اگر بخواهیم شریک، کارمند یا کارگری، برای همکاری برگزینیم،
یا همسری برای خود یا فرزندمان،
یا رفیقی برای طی مسیری طولانی،
یا ...
بهتر نیست اول او را بشناسیم و بدانیم تا چه حد مسئولیت‌پذیر است و کارهایش را به درستی انجام می‌دهد؟
امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) وقتی محمد بن ابی‌بکر را به فرمانرواییِ مصر گماشت، در ضمن عهدنامه‌ای به وی فرمود:
«اِعْلَمْ یَا مُحَمَّدُ أَنَّ کُلَّ شَیْءٍ مِنْ عَمَلِکَ یَتْبَعُ صَلَاتَکَ
وَ اعْلَمْ أَنَّ مَنْ ضَیَّعَ الصَّلَاةَ فَهُوَ لِغَیْرِهَا أَضْیَعُ»
الغارات، ج۱، ص۱۴۱
«بدان ای محمد! همه کارهایت، از «نماز»ت تبعیت می‌کند.
و بدان! هرکه «نماز» را تضییع کند (در آن کوتاهی کند)، در غیر«نماز» بیش‌تر کوتاهی خواهد کرد.»
* * * * *
با دانستن این نکته، علاوه بر سنجش دیگران، می‌توانیم در اصلاح رفتار خود نیز بکوشیم؛
همان‌طور که حضرت امیر (علیه‌السلام) فرموده‌اند؛ کارهای ما از «نماز»مان تبعیت می‌کنند.
پس ...
اگر بخواهیم «سستی در امور زندگی» و «کوتاهی در کارهایمان» را کنار بگذاریم،
اگر بخواهیم مسئولیت پذیر باشیم،
اگر بخواهیم مورد اعتمادِ اطرافیانمان باشیم،
اگر...
«نماز» خود را اصلاح کنیم،
تا دیگر کارهایمان نیز اصلاح شود.
