وجوب کودکی کردن با کودک
بعضی بزرگ‌ترها وقتی با کودکان مواجه می‌شوند، پرستیژ خود را حفظ می‌کنند و با آن‌ها هم‌دل و هم‌راه نمی‌شوند.
حال‌آن‌که...
…وَ فِی خَبَرٍ آخَرَ قَالَ: قَالَ اَلنَّبِیُّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ:
«مَنْ کَانَ عِنْدَهُ صَبِیٌ فَلْیَتَصَابَ لَهُ.»
من‌لایحضره‌الفقیه، ج۳، ص۴۸۳
از رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) نقل شده است:
«هرکس کودکی نزدش بود، باید با او کودکی کند.»
…عَنِ اَلْأَصْبَغِ بْنِ نُبَاتَةَ قَالَ: قَالَ أَمِیرُ اَلْمُؤْمِنِینَ عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ:
«مَنْ کَانَ لَهُ وَلَدٌ صَبَا.»
الکافی ج۶، ص۵۰
از امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) نقل شده است:
«هرکس فرزندی داشت، (باید با او) کودکی کند.»
پانوشتـــــــــــــــــــــــــــــــــ
در سیره اهل‌بیت (علیهم‌السلام) نیز زیاد مشاهده می‌شود که حضرات وقتی با کودکان مواجه می‌شدند، زانو می‌زدند، آن‌ها را در آغوش می‌گرفتند، بر پشت و شانه‌های مبارک خود می‌نشاندند، مَرکبِ آن‌ها می‌شدند، با آن‌ها بازی می‌کردند و...
