حسین جان! با تو، بهشت را به بهانه دهند ...
پنجشنبه, ۱۶ آبان ۱۳۹۲، ۰۳:۴۹ ق.ظ
قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع:
«مَنْ ذُکِرَ الْحُسَیْنُ ع عِنْدَهُ،
فَخَرَجَ مِنْ عَیْنِهِ [عَیْنَیْهِ] مِنَ الدُّمُوعِ مِقْدَارُ جَنَاحِ ذُبَابٍ،
کَانَ ثَوَابُهُ عَلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ،
وَ لَمْ یَرْضَ لَهُ بِدُونِ الْجَنَّةِ»
امام صادق علیه السلام فرمودند:
«آن‌که نزدش یادی از حسین علیه‌السلام شود،
آن‌گاه از چشمش به قدر بال مگسی اشک خارج شود،
ثوابش بر عهده خداوند عزّوجلّ است،
و خداوند هرگز به کم‌تر از بهشت برای او راضی نمی‌شود»
[کامل‌الزیارات، ص۱۰۰]
