اهل‌بیت علم غیب ندارند، اما...
...عَنْ عَمَّارٍ اَلسَّابَاطِیِّ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ عَنِ اَلْإِمَامِ یَعْلَمُ اَلْغَیْبَ؟ فَقَالَ: «لاَ وَ لَکِنْ إِذَا أَرَادَ أَنْ یَعْلَمَ اَلشَّیْءَ أَعْلَمَهُ اَللَّهُ ذَلِکَ.»
الکافی، ج۱، ص۲۵۷
از عمّار ساباطی نقل شده است:
از امام صادق (علیه‌السلام) پرسیدم:
آیا امام غیب می‌داند؟
حضرت فرمودند:
«نه، اما هرگاه قصد کند که چیزی را بداند، خداوند او را به آن‌چیز آگاه می‌سازد.»
حال، سؤال این است که خداوند از چه طریق امام را آگاه می‌سازد؟
در حدیث زیر به بعضی از این طرق اشاره شده است...
...عَنِ اَلْحَارِثِ اَلنَّصْرِیِّ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِی عَبْدِ اَللَّهِ (عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ): اَلَّذِی یُسْأَلُ عَنْهُ اَلْإِمَامُ وَ لَیْسَ عِنْدَهُ فِیهِ شَیْءٌ مِنْ أَیْنَ یَعْلَمُهُ؟ قَالَ: «یُنْکَتُ فِی اَلْقَلْبِ نَکْتاً أَوْ یُنْقَرُ فِی اَلْأُذُنِ نَقْراً.» وَ قِیلَ لِأَبِی عَبْدِ اَللَّهِ (عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ): إِذَا سُئِلْتَ کَیْفَ تُجِیبُ؟ قَالَ: «إِلْهَامٌ وَ سَمَاعٌ وَ رُبَّمَا کَانَا جَمِیعاً.»
الأمالی(للطوسی)، ج۱، ص۴۰۸
از حارث نصری نقل شده است:
به امام صادق (علیه‌السلام) عرض کردم:
مطلبی که درباره آن از امام سؤال می‌شود و پاسخی در آن‌باره نزد امام نیست، ایشان از کجا علم پیدا می‌کند (تا بتواند پاسخش را دهد؟)
حضرت فرمودند:
«به شکل خاصی در دلِ (امام) الهام می‌شود یا به نحو خاصی در گوشِ (او) بیان می‌شود.»
از امام صادق (علیه‌السلام) سؤال شد:
وقتی از شما سؤال می‌شود، چه‌طور پاسخ می‌دهید؟
حضرت فرمودند:
«(از راهِ) الهام و (یا از راهِ) شنیدن و گاهی نیز از هر دو طریق.»
