سخت‌گیری عجیب اهل‌بیت نسبت به همکاری شیعیان با حکومت‌های ظالم (۳)
...عَنْ یَحْیَى بْنِ إِبْرَاهِیمَ بْنِ مُهَاجِرٍ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع: فُلَانٌ یُقْرِئُکَ السَّلَامَ وَ فُلَانٌ وَ فُلَانٌ. فَقَالَ: «وَ عَلَیْهِمُ السَّلَامُ.» قُلْتُ: یَسْأَلُونَکَ الدُّعَاءَ. فَقَالَ: «وَ مَا لَهُمْ؟» قُلْتُ: حَبَسَهُمْ أَبُو جَعْفَرٍ. فَقَالَ: «وَ مَا لَهُمْ وَ مَا لَهُ؟!» قُلْتُ: اسْتَعْمَلَهُمْ فَحَبَسَهُمْ. فَقَالَ: «وَ مَا لَهُمْ وَ مَا لَهُ؟! أَ لَمْ أَنْهَهُمْ؟! أَ لَمْ أَنْهَهُمْ؟! أَ لَمْ أَنْهَهُمْ؟! هُمُ النَّارُ! هُمُ النَّارُ! هُمُ النَّارُ!» قَالَ: ثُمَّ قَالَ: «اللَّهُمَّ اخْدَعْ عَنْهُمْ سُلْطَانَهُمْ.» قَالَ: فَانْصَرَفْتُ مِنْ مَکَّةَ فَسَأَلْتُ عَنْهُمْ فَإِذَا هُمْ قَدْ أُخْرِجُوا بَعْدَ هَذَا الْکَلَامِ بِثَلَاثَةِ أَیَّامٍ.
الکافی، ج۵، ص۱۰۷
از ابراهیم بن مهاجر نقل شده است:
به امام صادق (علیه‌السلام) عرض کردم:
فلانی و فلانی و فلانی به شما سلام رساندند.
حضرت فرمودند:
«و علیهم السلام.»
عرض کردم:
از شما درخواست دعا دارند.
فرمودند:
«چه مشکلی دارند؟»
عرض کردم:
منصور دوانیقی [دومین خلیفه عباسی] آن‌ها را زندانی کرده است.
فرمودند:
«آن‌ها را با او چه کار؟!»
عرض کردم:
آن‌ها را به مسؤولیتی گماشت و بعد زندانی‌شان کرد.
حضرت فرمودند:
«آن‌ها را با او چه کار؟! مگر آن‌ها را (از این کار) نهی نکرده بودم؟ مگر آن‌ها را نهی نکرده بودم؟! مگر آن‌ها را نهی نکرده بودم؟! آن‌ها (بنی‌عباس) آتش‌اند! آن‌ها آتش‌اند! آن‌ها آتش‌اند!»
سپس فرمودند:
«خداوندا! آن سه نفر را از چنگ آنان رها بفرما.»
ابراهیم گوید:
من از مکه (به کوفه) برگشتم و درباره (وضعیت) آن سه نفر سؤال کردم. متوجه شدم سه روز بعد از آن سخن امام صادق (علیه‌السلام) آزاد شده‌اند.
