... أَبُو حَمْزَةَ الثُّمَالِیُّ عَنْ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ ع قَالَ:
«الْقَوْلُ الْحَسَنُ یُثْرِی الْمَالَ وَ یُنْمِی الرِّزْقَ وَ یُنْسِئُ فِی الْأَجَلِ وَ یُحَبِّبُ إِلَى الْأَهْلِ وَ یُدْخِلُ الْجَنَّةَ.»
الخصال، ج۱، ص۳۱۷
... ابوحمزه ثمالی از امام سجاد علیه‌السلام نقل می‌کند که فرمودند:
«زیبا سخن گفتن»؛
«ثروت» را زیاد می‌کند،
«روزى» را فراوان مى‌گرداند،
«مرگ» را به تأخیر می‌اندازد،
(انسان را) نزد خانواده «محبوب» می‌سازد،
و به «بهشت» وارد می‌نماید.
عَنْ أَبِی حَمْزَةَ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ ع یَقُولُ
«إِنَّمَا شِیعَتُنَا الْخُرْسُ.»[۱]
الکافی، ج۲، ص۱۱۳
از ابوحمزه ثمالی نقل شده است که گفت:
از امام باقر، علیه‌السلام، شنیدم که فرمودند:
«به‌راستی که شیعیان ما بی‌حرف اند.»[۲]
پاورقیــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
[۱] «الخرس فی اللسان، و هو ذهاب النطق»؛ معجم مقاییس اللغة، ص۲۹۱.
[۲] علامه مجلسی در مرآةالعقول در مورد این حدیث دو برداشت دارند؛ «یعنی حرف لغو و باطلی نمی‌زنند و چیزی را که نمی‌دانند نمی‌گویند. و در مقام تقیه نیز، از ترسِ به خطر افتادن جانِ امامان‌شان، خودشان و برادران‌شان، حرفی نمی‌زنند.»؛ مرآةالعقول‌فی‌شرح‌أخبارآل‌الرسول، ج۸، ص۲۱۱.
* ممکن است با توجه به شخصیت راوی (ابوحمزه ثمالی؛ که از اصحاب سرّ اهل بیت، علیهم‌السلام، بوده است) معنای دوم (تقیه) محتمَل‌تر باشد.
