پیش‌تر مطلبی منتشر شد با این عنوان: «حسن‌ظن به برادر ایمانی تا چه حد؟!!!»
در آن روایت، امام کاظم (علیه‌السلام) شدیداً به «حسن‌ظن نسبت به برادر ایمانی» تأکید فرموده بودند.
تا آن جا که اگر ۵۰ نفر علیه وی سوگند خوردند و رد کرد، سخن او را راست شمار و سوگند آنان را دروغ! [الکافی، ج۸، ص۱۴۷]
با این‌حال،...
این حدیث نیز از هم‌ایشان (علیه‌السلام) قابل تأمّل است؛
«إِذَا کَانَ الْجَوْرُ أَغْلَبَ مِنَ الْحَقِ، لَمْ یَحِلَّ لِأَحَدٍ أَنْ یَظُنَّ بِأَحَدٍ خَیْراً، حَتّى یَعْرِفَ ذلِکَ مِنْهُ».
الکافی، ج۵، ص۲۹۸
«آن‌هنگام که جور[۱] بر حق[۲] غالب گشت، بر احدی روا نباشد که به دیگری گمان نیک بَرَد، تا زمانی که آن (نیکی) را در وی بیابد.»
پاورقیـــــــــــــــــــــــــــــــ
[۱] جور: انحراف از طریق، خلافِ عدل.
[۲] حق: صحت و درستی، خلافِ باطل.
