...عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِی نَصْرٍ عَنْ أَبِی الْحَسَنِ ع قَالَ: «یُؤَذِّنُ الرَّجُلُ وَ هُوَ جَالِسٌ وَ لَا یُقِمْ إِلَّا وَ هُوَ قَائِمٌ وَ تُؤَذِّنُ وَ أَنْتَ رَاکِبٌ وَ لَا تُقِمْ إِلَّا وَ أَنْتَ عَلَى الْأَرْضِ.»
الکافی، ج۳، ص۳۰۵
از امام رضا (علیه‌السلام) نقل شده‌است:
«انسان می‌تواند درحالی‌که نشسته‌است، اذان بگوید، ولی اقامه را فقط در حالت ایستاده، می‌تواند بگوید.
تو می‌توانی درحالی‌که سواره هستی، اذان بگویی، ولی اقامه را فقط وقتی می‌توانی بگویی که بر روی زمین باشی.»
...عَنِ الْحَلَبِیِّ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: قُلْتُ لَهُ یُؤَذِّنُ الرَّجُلُ وَ هُوَ عَلَى غَیْرِ الْقِبْلَةِ؟ قَالَ: «إِذَا کَانَ التَّشَهُّدُ مُسْتَقْبِلَ الْقِبْلَةِ فَلَا بَأْسَ.»
الکافی، ج۳، ص۳۰۵
حلبی گوید: به امام صادق (علیه‌السلام) عرض کردم: آیا انسان می‌تواند درحالی‌که رو به قبله نیست، اذان بگوید؟
حضرت فرمودند: «اگر هنگام تشهد (أشهدُ أنْ...، أشهدُ أنَّ...)، رو به قبله باشد، اشکالی ندارد.»
...عَنِ الْحَلَبِیِّ قَالَ: «لَا بَأْسَ أَنْ یُؤَذِّنَ الرَّجُلُ مِنْ غَیْرِ وُضُوءٍ وَ لَا یُقِیمُ إِلَّا وَ هُوَ عَلَى وُضُوءٍ.»
الکافی، ج۳، ص۳۰۴
حلبی از امام صادق (علیه‌السلام) نقل کرده‌است:
«اشکالی ندارد که انسان، بدون وضو اذان بگوید، اما اقامه را فقط باید با وضو بگوید.»
...عَنْ عَمْرِو بْنِ أَبِی نَصْرٍ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع أَ یَتَکَلَّمُ الرَّجُلُ فِی الْأَذَانِ؟ قَالَ: «لَا بَأْسَ.» قُلْتُ: فِی الْإِقَامَةِ؟ قَالَ: «لَا.»
الکافی، ج۳، ص۳۰۴
عمروبن‌ابی‌نصر گوید: به امام صادق (علیه‌السلام) عرض کردم: آیا انسان می‌تواند در (میان جملاتِ) اذان حرف بزند؟
حضرت فرمودند: «اشکالی ندارد.»
عرض کردم: در اقامه چطور؟
فرمودند: «خیر (نمی‌تواند)»
...عَنْ أَبِی هَارُونَ الْمَکْفُوفِ قَالَ: قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع: «یَا أَبَا هَارُونَ الْإِقَامَةُ مِنَ الصَّلَاةِ فَإِذَا أَقَمْتَهُ فَلَا تَتَکَلَّمْ وَ لَا تُومِ بِیَدِکَ.»
الکافی، ج۳، ص۳۰۶
ابوهارون از امام صادق (علیه‌السلام) نقل کرده‌است:
«ای ابوهارون! اقامه (مانند جزئی) از نماز است. پس هرگاه اقامه می‌گویی، حرف نزن و با دستت اشاره نکن.»
...عَنِ الْحَسَنِ بْنِ السَّرِیِّ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: «الْأَذَانُ تَرْتِیلٌ وَ الْإِقَامَةُ حَدْرٌ.»
الکافی، ج۳، ص۳۰۶
از امام صادق (علیه‌السلام) نقل شده‌است:
«اذان را با «ترتیل» (شمرده‌شمرده و آهنگین) بگویید و اقامه را با «حَدْر» (تُندتُند و شتابان).»
