…عَنْ عَبْدِ اَلرَّحْمَنِ بْنِ اَلْحَجَّاجِ قَالَ: أَکَلْنَا مَعَ أَبِی عَبْدِ اَللَّهِ عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ فَأُوتِینَا بِقَصْعَةٍ مِنْ أَرُزٍّ فَجَعَلْنَا نُعَذِّرُ فَقَالَ عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ: «مَا صَنَعْتُمْ شَیْئاً إِنَّ أَشَدَّکُمْ حُبّاً لَنَا أَحْسَنُکُمْ أَکْلاً عِنْدَنَا.» قَالَ عَبْدُ اَلرَّحْمَنِ: فَرَفَعْتُ کُسْحَةَ اَلْمَائِدَةِ فَأَکَلْتُ فَقَالَ: «نَعَمْ اَلْآنَ.» وَ أَنْشَأَ یُحَدِّثُنَا: «أَنَّ رَسُولَ اَللَّهِ صَلَّی اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ أُهْدِیَ إِلَیْهِ قَصْعَةُ أَرُزٍّ مِنْ نَاحِیَةِ اَلْأَنْصَارِ فَدَعَا سَلْمَانَ وَ اَلْمِقْدَادَ وَ أَبَا ذَرٍّ رَضِیَ اَللَّهُ عَنْهُمْ فَجَعَلُوا یُعَذِّرُونَ فِی اَلْأَکْلِ فَقَالَ: «مَا صَنَعْتُمْ شَیْئاً أَشَدُّکُمْ حُبّاً لَنَا أَحْسَنُکُمْ أَکْلاً عِنْدَنَا.» فَجَعَلُوا یَأْکُلُونَ أَکْلاً جَیِّداً.» ثُمَّ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ: «رَحِمَهُمُ اَللَّهُ وَ رَضِیَ اَللَّهُ عَنْهُمْ وَ صَلَّی عَلَیْهِمْ.»
الکافی، ج۶، ص۲۷۸
از عبدالرحمان بن حجّاج نقل شده است:
ما همراه با امام صادق (علیه‌السلام) غذا می‌خوردیم. برایمان یک ظرف برنج آوردند. اما ما آن را تمام نکردیم.
امام صادق (علیه‌السلام) فرمودند:
«چه می‌کنید؟! به‌راستی از میان شما، کسی که محبتش نسبت به ما بیشتر است، غذا خوردنش نزد ما بهتر است.»
عبدالرحمان گوید:
من ته‌مانده سفره را جمع کردم و خوردم.
امام فرمودند:
«حالا شد!»
آن‌گاه این حدیث را برایمان نقل کردند که:
«برای رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله)، از جانب انصار، یک ظرف برنج هدیه آوردند. ایشان سلمان و مقداد و ابوذر (رضی‌الله‌عنهم) را (به خوردن آن) دعوت کردند. آن‌ها آن غذا را تمام نکردند. پیامبر فرمودند: «چه می‌کنید؟! از میان شما، کسی که بیشتر ما را دوست دارد، نزد ما بهتر غذا می‌خورد.» آن‌ها هم (آن برنج را) کامل خوردند.»
بعد، امام صادق (علیه‌السلام) فرمودند:
«خداوند آن‌ها را رحمت کند و از آن‌ها راضی باشد و بر آنان درود فرستد.»
