یکی از ارزشمندترین سرمایه‌های والدین و مربیان برای کار تربیتی، این است که فرزند یا متربی‌شان آن‌ها را بزرگ بدانند و به آن‌ها اعتماد داشته باشند.
حال ببینید که پدر، مادر یا یک مربی چه‌طور می‌تواند این سرمایه ارزشمند را به باد دهد و به مربی‌گریِ خود خاتمه دهد!
…عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ ظَرِیفٍ عَنْ أَبِیهِ عَمَّنْ ذَکَرَهُ عَنْ أَبِی عَبْدِ اَللَّهِ عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: قَالَ عِیسَى اِبْنُ مَرْیَمَ عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ:
«مَنْ کَثُرَ کَذِبُهُ ذَهَبَ بَهَاؤُهُ.»
الکافی، ج۲، ص۳۴۱
از امام صادق، از حضرت عیسی (علی‌نبیناوآله‌وعلیه‌السلام) نقل شده است:
«کسی که دروغش زیاد شود، ارزش و اعتبارش کم می‌شود.»
قالَ أَمِیرُ اَلْمُؤْمِنِینَ عَلِیٌّ عَلَیْهِ السَّلاَمُ:
«مَنْ عُرِفَ بِالْکَذِبِ قَلَّتِ الثِّقَةُ بِهِ.»
عیون‌الحکم‌والمواعظ، ص۴۵۸
از امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) نقل شده است:
«کسی که به دروغ‌گویی معروف شود، اعتماد به او کاهش می‌یابد.»
قالَ أَمِیرُ اَلْمُؤْمِنِینَ عَلِیٌّ عَلَیْهِ السَّلاَمُ:
«الْکَذَّابُ وَ الْمَیِّتُ سَوَاءٌ فَإِنَّ فَضِیلَةَ الْحَیِّ عَلَى الْمَیِّتِ الثِّقَةُ بِهِ فَإِذَا لَمْ یُوثَقْ بِکَلَامِهِ بَطَلَتْ حَیَاتُه.»
غررالحکم‌ودررالکلم، ص۱۲۰
از امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) نقل شده است:
«دروغ‌گو با مُرده مساوی است؛ چراکه برتریِ زنده بر مرده، این است که قابل اعتماد است. پس هرگاه به سخنش اعتماد نشود، حیاتش باطل خواهد بود.»
