...عَنْ عَلِیِّ بْنِ رِئَابٍ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ عَنْ قَوْلِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ «وَ مٰا أَصٰابَکُمْ مِنْ مُصِیبَةٍ فَبِمٰا کَسَبَتْ أَیْدِیکُمْ» أَ رَأَیْتَ مَا أَصَابَ عَلِیّاً وَ أَهْلَ بَیْتِهِ عَلَیْهِمُ اَلسَّلاَمُ مِنْ بَعْدِهِ هُوَ بِمَا کَسَبَتْ أَیْدِیهِمْ وَ هُمْ أَهْلُ بَیْتِ طَهَارَةٍ مَعْصُومُونَ؟! فَقَالَ: «إِنَّ رَسُولَ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ کَانَ یَتُوبُ إِلَى اَللَّهِ وَ یَسْتَغْفِرُهُ فِی کُلِّ یَوْمٍ وَ لَیْلَةٍ مِائَةَ مَرَّةٍ مِنْ غَیْرِ ذَنْبٍ إِنَّ اَللَّهَ یَخُصُّ أَوْلِیَاءَهُ بِالْمَصَائِبِ لِیَأْجُرَهُمْ عَلَیْهَا مِنْ غَیْرِ ذَنْبٍ.»
الکافی، ج۲، ص۴۵۰
از علی بن رئاب نقل شده است:
درباره سخن خداوند (عزّوجلّ) «وَ ما أَصابَکُمْ مِنْ مُصِیبَةٍ فَبِما کَسَبَتْ أَیْدِیکُمْ» [الشوری:۳۰]؛ «هر مصیبتی به شما میرسد، بهخاطر اعمالی است که خود انجام دادهاید» از امام صادق (علیهالسلام) سؤال کردم که آیا مصیبتهایی که به حضرت علی و اهلبیتش (علیهمالسلام) وارد شده است هم به خاطر اعمالی است که خود انجام دادهاند؟ در حالی که آنان اهلبیت طهارت هستند و معصوماند؟!
حضرت فرمودند:
«رسول خدا (صلیاللهعلیهوآله) در هر روز و شبی، ۱۰۰ مرتبه، بدون اینکه گناهی مرتکب شده باشد، به سوی خدا توبه میکرد و استغفار میفرمود.
همانا خداوند دوستانش را، مخصوصاً، به مصیبتها گرفتار میکند، تا به آنان اجر دهد، بی آن که گناهی کرده باشند.»