کم‌رویی؛ عاملِ کم‌دانشی
...عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ:
«مَنْ رَقَّ وَجْهُهُ رَقَّ عِلْمُهُ.»
الکافی، ج۲، ص۱۰۶
از امام صادق (علیه‌السلام) نقل شده‌است:
«هرکس کم‌رو باشد، کم‌دانش خواهد بود.»
زیرا کسی که کم‌روست، خجالت می‌کشد سؤالاتش را بپرسد، و علمش زیاد نخواهد شد.
در همین زمینه، مطالعه‌ی دو روایت خواندنیِ زیر توصیه می‌شود؛
۱- از امام صادق نقل شده است که امیرالمؤمنین (علیهماالسلام) فرمودند:
«...همه‌ی اصحاب رسول خدا، صلی‌الله‌علیه‌وآله، چنین نبودند که از ایشان سؤال کنند و بخواهند چیزی دریابند،
تا آن‌جا که دوست داشتند عربی بادیه‌نشین یا ره‌گذری بیاید و از پیامبر سؤالی کند تا سخن ایشان را بشنوند،
ولی برای من موردی پیش نمی‌آمد مگر که آن را از پیامبر می‌پرسیدم و حفظ می‌کردم...»
الإحتجاج على أهل اللجاج (للطبرسی)، ج۱، ص۲۶۵ / نهج البلاغة، خطبه۲۱۰
۲- از انس بن مالک نقل شده‌است که گفت:
«ما هرگاه می‌خواستیم از رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) چیزی بپرسیم، از علی بن ابی طالب یا سلمان فارسی یا ثابت بن معاذ انصاری می خواستیم تا آن را سؤال کنند؛
چرا که آنان جسورترین اصحاب در «پرسش» بودند.»
تاریخ مدینة دمشق، ج۱، ص۱۳۰ (به نقل از المسترشد فی امامة علی بن ابی طالب ع، ص۲۶۳، پاورقی۵)
پانوشتــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
لذا حضرت، بابِ علم رسول بودند. (روحی فداهما)
