وقتی خدا غیرتی می‌شود!
دوشنبه, ۶ مهر ۱۳۹۴، ۱۱:۰۱ ب.ظ
...عَنْ مُعَلَّى بْنِ خُنَیْسٍ قَالَ:سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع یَقُولُ:إِنَّ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى یَقُولُ:
«مَنْ أَهَانَ لِی وَلِیّاً فَقَدْ أَرْصَدَ لِمُحَارَبَتِی وَ أَنَا أَسْرَعُ شَیْءٍ إِلَى نُصْرَةِ أَوْلِیَائِی»
الکافی، ج۲، ص۳۵۱
معلى بن خنیس گوید: از امام صادق، علیه‌السلام، شنیدم که فرمود:
«به‌راستی که خداى، تبارک و تعالى، می‌فرماید:
هرکه به یک «دوست» من «اهانت»[*] کند، برای جنگ با من کمین کرده است،
و من به یارى دوستانم از هر چیزی شتابان‌ترم.»
پاورقیــــــــــــــــــــــــــــــــــ
[*] «اهانت» را چنین معنا کرده‌اند: خوار و ذلیل کردن، تحقیر نمودن، مسخره کردن، ناسزا گفتن، رسوا نمودن، بی اهمیت جلوه دادن، سبک کردن، ناتوان و ضعیف نمودن،...
