از کفر، تا ایمان، تا شرک، تا ایمان...
...عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع فِی قَوْلِ اللَّهِ تَعَالَى «وَ ما یُؤْمِنُ أَکْثَرُهُمْ بِاللَّهِ إِلَّا وَ هُمْ مُشْرِکُونَ» قَالَ:
«هُوَ قَوْلُ الرَّجُلِ لَوْ لَا فُلَانٌ لَهَلَکْتُ وَ لَوْ لَا فُلَانٌ لَمَا أَصَبْتُ کَذَا وَ کَذَا وَ لَوْ لَا فُلَانٌ لَضَاعَ عِیَالِی أَ لَا تَرَى أَنَّهُ قَدْ جَعَلَ لِلَّهِ شَرِیکاً فِی مُلْکِهِ یَرْزُقُهُ وَ یَدْفَعُ عَنْهُ»
قُلْتُ: فَیَقُولُ لَوْ لَا أَنَّ اللَّهَ مَنَّ عَلَیَّ بِفُلَانٍ لَهَلَکْتُ؟ قَالَ:
«نَعَمْ لَا بَأْسَ بِهَذَا وَ نَحْوِهِ.»
عدة الداعی و نجاح الساعی، ص۹۹
از امام صادق، علیه‌السلام، نقل شده‌است که راجع به این سخن خداوند، تبارک‌وتعالی؛
«و بیش‌تر آنان(مردم) به خداوند ایمان نمی‌آورند، مگر آن‌که در همین حال (که ظاهراً ایمان آورده‌اند)، مشرک‌اند»[۱]
فرمودند:
«این، حرف کسی است که (می‌گوید:)
"اگر فلانی نبود، هلاک شده‌بودم."
و "اگر فلانی نبود، فلان‌چیز و بهمان‌چیز به من نمی‌رسید."
و "اگر فلانی نبود، عیالم[۲] تباه شده‌بود."
آیا نمی‌بینی برای خدا، در مُلکش، شریکی قرار داده است که به او روزی می‌رساند و (ناملایمات را) از او دفع می‌کند؟!»
راوی گوید عرض کردم:
پس (درستش این است که) بگوید: اگر چنین نبود که خداوند به‌وسیله فلانی بر من منت بگذارد، هلاک شده‌بودم؟
حضرت فرمودند:
«بله، در آن(چه گفتی) و مانند آن، اشکالی نیست.»
پاورقیــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
[۱] یوسف:۱۰۶.
[۲] عیال: افراد تحت تکفل و سرپرستی.
