تصویرسازی اهلبیت از دنیا و مرگ
...عَنْ إِسْمَاعِیلَ بْنِ أَبِی حَمْزَةَ قَالَ: حَدَّثَنِی جَابِرٌ قَالَ: قَالَ لِی أَبُو جَعْفَرٍ ع:
«یَا جَابِرُ أَنْزِلِ الدُّنْیَا مِنْکَ کَمَنْزِلٍ نَزَلْتَهُ ثُمَّ أَرَدْتَ التَّحَرُّکَ مِنْهُ مِنْ یَوْمِکَ ذَلِکَ أَوْ کَمَالٍ اکْتَسَبْتَهُ فِی مَنَامِکَ وَ اسْتَیْقَظْتَ فَلَیْسَ فِی یَدِکَ مِنْهُ شَیْءٌ وَ إِذَا کُنْتَ فِی جِنَازَةٍ فَکُنْ کَأَنَّکَ أَنْتَ الْمَحْمُولُ وَ کَأَنَّکَ سَأَلْتَ رَبَّکَ الرَّجْعَةَ إِلَى الدُّنْیَا لِتَعْمَلَ عَمَلَ مَنْ عَاشَ فَإِنَّ الدُّنْیَا عِنْدَ الْعُلَمَاءِ مِثْلَ الظِّلِّ.»
الزهد(للحسینبنسعید)، ص۵۰
جابر بن یزید جُعفی گوید:
امام باقر (علیهالسلام) به من فرمودند:
«ای جابر!
دنیا را همچون منزلی بدان که در آن وارد شدهای، سپس میخواهی در همان روز از آن نقلمکان کنی،
یا همچون مالی بدان که آن را در خواب به دست آوردهای و بیدار شدهای و (میبینی) چیزی از آن در دستت نیست.
و هرگاه در تشییع جنازهای بودی، چنین احساس کن که گویا خودت (به دوش گرفته شدهای و) حمل میشوی و از پروردگارت درخواست میکنی به دنیا بازگردی تا کار کسی که زنده است را انجام دهی.
بهراستی که دنیا نزد دانایان، مانند سایه است.»
پانوشتـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
در این رابطه، بیان هنرمندانه حجةالاسلام پناهیان، واقعاً شنیدنی است.