ذکر رکوع و سجده و تعدادش
دوشنبه, ۲۸ مهر ۱۳۹۹، ۰۷:۴۵ ق.ظ
...عَنْ هِشَامِ بْنِ سَالِمٍ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع عَنِ التَّسْبِیحِ فِی الرُّکُوعِ وَ السُّجُودِ. فَقَالَ: «یَقُولُ فِی الرُّکُوعِ سُبْحَانَ رَبِّیَ الْعَظِیمِ وَ فِی السُّجُودِ سُبْحَانَ رَبِّیَ الْأَعْلَى. الْفَرِیضَةُ مِنْ ذَلِکَ تَسْبِیحَةٌ وَاحِدَةٌ وَ السُّنَّةُ ثَلَاثٌ وَ الْفَضْلُ فِی سَبْعٍ.»
تهذیب‌الأحکام، ج۲، ص۷۶
هشام بن سالم گوید:
از امام صادق (علیه‌السلام) درباره ذکر تسبیح در رکوع و سجده سؤال کردم.
حضرت فرمودند:
«(نمازگزار) در رکوع می‌گوید: «سُبْحَانَ رَبِّیَ الْعَظِیمِ» و در سجده می‌گوید: «سُبْحَانَ رَبِّیَ الْأَعْلَى». واجبش یک بار تسبیح گفتن است، سنت، سه بار است و فضیلت در هفت بار گفتن است.»
