تنبل در امور دنیوی؛ تنبل در امور اخروی
يكشنبه, ۱۸ مهر ۱۴۰۰، ۰۷:۵۰ ق.ظ
...عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ:
«إِنِّی لَأُبْغِضُ اَلرَّجُلَ أَوْ أُبْغِضُ لِلرَّجُلِ أَنْ یَکُونَ کَسْلاَناً [کَسْلاَنَ] عَنْ أَمْرِ دُنْیَاهُ وَ مَنْ کَسِلَ عَنْ أَمْرِ دُنْیَاهُ فَهُوَ عَنْ أَمْرِ آخِرَتِهِ أَکْسَلُ.»
الکافی، ج۵، ص۸۵
از امام باقر (علیه‌السلام) نقل شده است:
«من از مردی که نسبت به امور دنیایش تنبلی می‌کند، بدم می‌آید؛
کسی که نسبت به امور دنیایش تنبلی کند، هم‌او نسبت به امور آخرتش نیز تنبلی خواهد کرد.»
