عطسه؛ دلیلی بر راستیِ گفتار!
بعضی از مردم، هنگام عطسه می‌گویند: «صبر آمد» و از ادامه سخنی که آغاز کرده‌اند یا از انجام کاری که قصد انجامش را دارند، خودداری می‌ورزند.
اما جالب است بدانید در احادیث، عطسه کردن هنگام سخن گفتن، نشانه چیز دیگری دانسته شده است…
…عَنِ السَّکُونِیِّ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص:
«إِذَا کَانَ الرَّجُلُ یَتَحَدَّثُ بِحَدِیثٍ فَعَطَسَ عَاطِسٌ فَهُوَ شَاهِدُ حَقٍّ.»
الکافی، ج۲، ص۶۵۷
از امام صادق از رسول خدا (صلوات‌الله‌علیهما) نقل شده است:
«هرگاه انسان سخنی می‌گوید و آن‌گاه عطسه‌ای می‌کند، این عطسه، شاهدی بر حقیقتِ (سخن او) است.»
…عَنِ ابْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص:
«تَصْدِیقُ الْحَدِیثِ عِنْدَ الْعُطَاسِ.»
الکافی، ج۲، ص۶۵۷
از امام صادق از رسول خدا (صلوات‌الله‌علیهما) نقل شده است:
«تصدیق (تأییدِ راستیِ) سخن، هنگام عطسه کردن است.»
