توصیه امیرالمؤمنین به مردی که چند عزیزش را از دست داده بود
…عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مَیْمُونٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ:
«دَخَلَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ ص الْمَسْجِدَ فَإِذَا هُوَ بِرَجُلٍ عَلَى بَابِ الْمَسْجِدِ کَئِیبٍ حَزِینٍ فَقَالَ لَهُ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ ع: «مَا لَکَ؟» قَالَ: یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ أُصِبْتُ بِأَبِی [وَ أُمِّی] وَ أَخِی وَ أَخْشَى أَنْ أَکُونَ قَدْ وَجِلْتُ. فَقَالَ لَهُ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ ع: «عَلَیْکَ بِتَقْوَى اللَّهِ وَ الصَّبْرِ تَقْدَمْ عَلَیْهِ غَداً وَ الصَّبْرُ فِی الْأُمُورِ بِمَنْزِلَةِ الرَّأْسِ مِنَ الْجَسَدِ فَإِذَا فَارَقَ الرَّأْسُ الْجَسَدَ فَسَدَ الْجَسَدُ وَ إِذَا فَارَقَ الصَّبْرُ الْأُمُورَ فَسَدَتِ الْأُمُورُ.»»
الکافی، ج۲، ص۹۰
از امام صادق (علیه‌السلام) نقل شده است:
«امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) وارد مسجد شدند و مردی را جلوی درِ مسجدِ [کوفه] دیدند که غمگین و اندوهگین بود.
امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) به او فرمودند:
«تو را چه شده است؟»
عرض کرد:
ای امیر مؤمنان! دچار مصیبت (مرگِ) پدر [و مادر] و برادر شده‌ام و می‌ترسم (از شدت این مصیبت‌ها) دق کنم.
امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) به او فرمودند:
«بر تو باد؛ تقوای خداوند و صبر، که فردا(ی قیامت) آن را پیش فرستی.
صبر در امور زندگی به‌منزله سر است برای بدن؛ هرگاه سر جدا شود، جسد فاسد می‌شود و (چنین است که) هرگاه صبر در امور زندگی از بین برود، آن امور دچار فساد می‌شوند.»»
