چرا مادر اهلبیت، «فاطمه» نام گرفت؟
…حَدَّثَنِی عَمُّ أَبِی أَبُو مُوسَى عِیسَى بْنُ أَحْمَدَ، قَالَ: حَدَّثَنِی الْإِمَامُ عَلِیُّ بْنُ مُحَمَّدٍ، قَالَ: حَدَّثَنِی أَبِی، عَنْ أَبِیهِ عَلِیِّ بْنِ مُوسَى، قَالَ: حَدَّثَنِی أَبِی مُوسَى بْنُ جَعْفَرٍ، قَالَ: قَالَ الصَّادِقُ (عَلَیْهِ السَّلَامُ): قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ):
«إِنَّمَا سُمِّیَتْ ابْنَتِی فَاطِمَةَ لِأَنَّ اللَّهَ (عَزَّ وَ جَلَّ) فَطَمَهَا وَ فَطَمَ مَنْ أَحَبَّهَا مِنَ النَّارِ.»
الأمالی (للطوسی)، ص۲۹۴
از امام هادی، از پدرشان امام جواد، از پدرشان امام رضا، از پدرشان امام کاظم، از پدرشان امام صادق، از رسول خدا (سلاماللهوصلواتهعلیهم) نقل شده است:
«دخترم، فقط به این دلیل فاطمه نامگذاری شده است که خداوند (عزّوجلّ) او را و کسانی که او را دوست دارند را از آتش (جهنم) جدا کرده است.»[*]
پاورقیـــــــــــــــــــــــــــــــــ
[*] وقتی مادری نوزادش را از شیر میگیرد، در زبان عربی برای بیان این کار مادر از فعل «فَطَمَ» استفاده میکند؛ «فَطَمَتِ الصَّبِیَّ أُمُّهُ أی: تَقْطَعُهُ عَنِ الرَّضَاعِ» (العین، ج۷، ص۴۴۲)؛ «فَطَمَ المُرْضِعُ الرَّضیعَ: فصلتهُ عن الرضاع» (أقربالموارد، ج۴، ص۱۸۰)؛ «قطعت عنه الرَّضاعة فهى فاطِمٌ و فاطِمَةٌ» (المعجمالوسیط، ج۲، ص۶۹۵)
پانوشتـــــــــــــــــــــــــــــــــ
گرفتن نوزاد از شیر، فرآیندی تدریجی و زمانبَر است و پدر و مادرها خوب میدانند که در این میان، نوزاد واقعاً عذاب میکشد تا علقهاش به شیر مادر کاملاً قطع شود.
شاید بتوان گفت که جدا شدن محبین اهلبیت (علیهمالسلام) از آتش نیز مانند جدا شدن نوزاد از شیر، با نوعی از دشواری و سختی همراه است و بهناچار باید این فرآیند طی شود.
پیشتر در مطلبی با عنوان «شیعیان همگی در بهشتاند، اما...» از امام صادق (علیهالسلام) نقل شد که شیعیان بهواسطه شفاعت اهلبیت (صلواتاللهعلیهم) در نهایت به بهشت خواهند رفت، اما دشواریهای عالم برزخ (از لحظه مرگ تا روز قیامت) سر جای خود باقی است.
هرچند این فرآیند میتواند با سختیهایی که مؤمن در دنیا میکشد نیز طی شود.
امید است مشمول تفضّل و ترحّم پروردگارمان باشیم و دشواری و عذابِ جدا شدن از گناهان و آلودگیهایمان، در همین دنیا رقم بخورد و حسابمان به عالم برزخ (که دشوارتر خواهد بود) نکشد.
