حالات و زمان‌های توصیه‌شده و نهی‌شده برای همبستری
در مطالب پیشین به برخی توصیه‌ها در مورد زمان نزدیکی و عواقب رعایت نکردن این توصیه‌ها ذکر شد.
از آن‌جا که توصیه‌های بسیاری پیرامون این مسأله بیان شده است، در این مطلب - بدون ذکر متن احادیث - به‌اختصار به بعضی از آن‌ها اشاره می‌شود.
تذکر بسیار مهم:
آن‌چه ذکر می‌شود به این معنا نیست که عواقب همبستری در شرایط مذکور، حتمی و قطعی‌اند؛ چراکه در بسیاری از این دستورات، فرموده‌اند: «اگر چنین کرد و فرزندش چنان شد، کسی جز خودش را سرزنش نکند.» یا «اگر چنین کرد، ایمن نیست از این‌که فرزندش چنان نشود.» یا «اگر چنین کرد، إن‌شاءالله چنان می‌شود.» یا...
بنابراین با عمل کردن به این دستورات، زمینه و امکان ابتلاء به مشکلات مذکور کم می‌شود و با عمل نکردن به آن‌ها، زمینه آن مشکلات فراهم خواهد شد.
همچنین صحیح نیست اگر کسی را دیدیم که به یکی از این مشکلات دچار است، گمان کنیم حتماً والدینش این دستورات را عمل نکرده‌اند؛ چراکه این مشکلات ممکن است به سبب دیگری رخ داده باشند.
الف: زمان‌ها و حالت‌های نهی‌شده برای همبستری:
(۱) در ایام حیض زن؛
«بغض فرزند نسبت به اهل‌بیت، زشت شدن فرزند، ابتلاء فرزند به جذام و پیسی» (من‌لایحضره‌الفقیه، ج۱، ص۹۶)
(۲) در حالت جنابت مرد؛
«دیوانه شدن فرزند» (من‌لایحضره‌الفقیه، ج۳، ص۴۰۴)
(۳) در اول، وسط و آخر ماه (قمری)؛
«دیوانگی، جذام و معلولیت (جسمی یا ذهنی) فرزند» (من‌لایحضره‌الفقیه، ج۳، ص۵۵۲)، «شریک شدنِ شیطان در آن فرزند» (خصال، ج۲، ص۶۳۷)
(۴) بعد از ظهر؛
«چپ شدن چشم فرزند» (من‌لایحضره‌الفقیه، ج۳، ص۵۵۲)
(۵) صحبت کردن هنگام نزدیکی؛
«لال شدن فرزند» (همان)
(۶) نگاه کردن به شرمگاه زن هنگام نزدیکی؛
«کور شدن فرزند» (همان)
(۷) نزدیکی کردن با همسر خود، با شهوتِ همسرِ دیگری؛
«زن‌صفت شدنِ فرزند پسر و معلولیت (جسمی یا ذهنیِ) فرزند دختر» (همان)
(۸) خواندن قرآن هنگام نزدیکی؛
«عذاب شدن والدین» (همان)
(۹) این‌که مرد و زن خود را با دستمالی مشترک تمیز کنند؛
«ایجاد دشمنی میان زن و مرد و منجر شدنِ این اختلافات به طلاق» (همان)
(۱۰) در حالت ایستاده؛
«فرزند، بسیار ادرار می‌کند.» (همان)
(۱۱) در شب عید قربان؛
«چهارانگشتی یا شش‌انگشتی شدن فرزند» (همان)
(۱۲) در زیر درخت میوه؛
«فرزند، قاتلی خشن یا شناخته‌شده می‌شود.» (همان، ص۵۵۳)
(۱۳) در زیر آفتاب (مگر با روانداز)؛
«فقیر و بدبخت شدن فرزند تا آخر عمر» (همان)
(۱۴) مابین اذان و اقامه؛
«حریص شدن فرزند به خون‌ریزی» (همان)
(۱۵) بدون وضو؛
«کوردل شدن و بخیل شدن فرزند» (همان)
(۱۶) در نیمه شعبان؛
«شوم شدن فرزند و زشت شدن صورتش» (همان)
(۱۷) در دو روز آخر ماه شعبان؛
«باج‌گیر شدن فرزند یا همکاری‌اش با ستمگران» (همان)
(۱۸) بر روی پشت‌بام؛
«فرزند، منافق و ریاکار و بدعت‌گر می‌شود.» (همان)
(۱۹) در شبِ حرکت برای مسافرت؛
«فرزند، مالش را در راه باطل صرف می‌کند.» (همان)
(۲۰) در طول سفری که سه شبانه‌روز راه است؛
«همکاری فرزند با کسانی که به والدینش ظلم می‌کنند» (همان)
(۲۱) در اولین ساعت شب؛
«فرزند، ساحری می‌شود که دنیا را بر آخرت ترجیح می‌دهد.» (همان، ص۵۵۴)
ب: زمان‌های توصیه‌شده برای همبستری:
(۱) شب دوشنبه؛
«فرزند، حافظ کتاب خدا می‌شود و به آن‌چه خدا نصیبش کند، راضی می‌گردد.» (همان، ص۵۵۳)
(۲) شب سه‌شنبه؛
«شهادت روزی فرزند می‌شود، با مشرکان عذاب نمی‌شود، دهانش خوشبو می‌شود، دل‌رحم و بخشنده می‌گردد و زبانش از غیبت و دروغ و بهتان پاک خواهد بود.» (همان)
(۳) شب پنج‌شنبه؛
«حاکم شدن یا عالم شدنِ فرزند» (همان)
(۴) روز پنج‌شنبه، زمانی که خورشید از میان آسمان پایین می‌آید؛
«شیطان تا پیری به فرزند نزدیک نمی‌شود و سلامت در دین و دنیا روزی‌اش می‌شود.» (همان)
(۵) شب جمعه؛
«فرزند، خطیبی خوش‌سخن و بلیغ می‌شود.» (همان، ص۵۵۴)
(۶) روز جمعه، بعد از (وقت نمازِ) عصر؛
«معروف، مشهور و عالم شدنِ فرزند» (همان)
(۷) جمعه‌شب، بعد از (وقت نمازِ) عشاء؛
«فرزند، از بزرگان زمانه‌اش می‌شود.» (همان)
