شکر نعمت نعمتت افزون کند
…عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ إِسْحَاقَ الْجَعْفَرِیِّ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ:
«مَکْتُوبٌ فِی التَّوْرَاةِ: «اشْکُرْ مَنْ أَنْعَمَ عَلَیْکَ وَ أَنْعِمْ عَلَى مَنْ شَکَرَکَ فَإِنَّهُ لَا زَوَالَ لِلنَّعْمَاءِ إِذَا شُکِرَتْ وَ لَا بَقَاءَ لَهَا إِذَا کُفِرَتْ الشُّکْرُ زِیَادَةٌ فِی النِّعَمِ وَ أَمَانٌ مِنَ الْغِیَرِ.»»
الکافی، ج۲، ص۹۴
از امام صادق (علیه السلام) نقل شده است:
«در تورات نوشته شده است:
«سپاس‌گزار (شاکرِ) کسی باش که به تو نعمت داده و به کسی که از تو سپاس‌گزاری می‌کند، نعمت ببخش (انعام کن!)؛
زیرا نعمت‌ها از بین نمی‌روند، اگر شکر شوند و باقی نمی‌مانند، اگر کفران شوند.
شکر موجب زیاد شدن نعمت‌ها و در امان بودن از دیگران است.»»
…عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ عَنْ رَجُلَیْنِ مِنْ أَصْحَابِنَا سَمِعَاهُ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ:
«مَا أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَى عَبْدٍ مِنْ نِعْمَةٍ فَعَرَفَهَا بِقَلْبِهِ وَ حَمِدَ اللَّهَ ظَاهِراً بِلِسَانِهِ فَتَمَّ کَلَامُهُ حَتَّى یُؤْمَرَ لَهُ بِالْمَزِیدِ.»
الکافی، ج۲، ص۹۵
از امام صادق (علیه‌السلام) نقل شده است:
«هر نعمتی که خداوند به بنده‌ای دهد، که آن بنده آن نعمت را با دلش بشناسد و در ظاهر با زبانش خداوند را حمد گوید، وقتی کلامش (حمد زبانی) تمام شود، برایش (از جانب خداوند) دستور می‌رسد به زیاد شدنِ (نعمت.)»
