چه‌گونه با نوشیدن یک لیوان آب، بهشتی شویم؟!
…عَنْ أَبِی بَصِیرٍ قَالَ: قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع: «إِنَّ الرَّجُلَ مِنْکُمْ لَیَشْرَبُ الشَّرْبَةَ مِنَ الْمَاءِ فَیُوجِبُ اللَّهُ لَهُ بِهَا الْجَنَّةَ.» ثُمَّ قَالَ: «إِنَّهُ لَیَأْخُذُ الْإِنَاءَ فَیَضَعُهُ عَلَى فِیهِ فَیُسَمِّی ثُمَّ یَشْرَبُ فَیُنَحِّیهِ وَ هُوَ یَشْتَهِیهِ فَیَحْمَدُ اللَّهَ ثُمَّ یَعُودُ فَیَشْرَبُ ثُمَّ یُنَحِّیهِ فَیَحْمَدُ اللَّهَ ثُمَّ یَعُودُ فَیَشْرَبُ ثُمَّ یُنَحِّیهِ فَیَحْمَدُ اللَّهَ فَیُوجِبُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِهَا لَهُ الْجَنَّةَ.»
الکافی، ج۲، ص۹۶
از امام صادق (علیه‌السلام) نقل شده است:
«به‌راستی که مردی از میان شما مقداری آب می‌نوشد و خداوند به‌خاطر نوشیدن آن آب بهشت را برایش واجب می‌کند!»
سپس حضرت [در توضیح] فرمودند:
«آن مرد، ظرف آب را برمی‌دارد و بر دهانش قرار می‌دهد، آن‌گاه خداوند را [با بسم‌الله…] نام می‌برد.
سپس (کمی از آن آب) می‌نوشد و ظرف آب را از دهانش برمی‌دارد، درحالی‌که هنوز اشتها دارد، آن‌گاه خداوند را حمد می‌کند.
سپس ظرف را (به دهانش) برمی‌گرداند و (کمی) می‌نوشد. سپس برمی‌دارد، آن‌گاه خداوند را حمد می‌کند.
سپس (به دهان) برمی‌گرداند و می‌نوشد. آن‌گاه خداوند را حمد می‌کند.
پس خداوند (عزّوجلّ) به‌خاطر این کارش، بهشت را برایش واجب می‌کند.»
