خداوند متعال در ابتدای سوره طلاق، دستور جالب و غریبی برای بعد از طلاق صادر فرموده است:
«وَ اتَّقُوا اللَّهَ رَبَّکُمْ لَا تُخْرِجُوهُنَّ مِنْ بُیُوتِهِنَّ وَ لَا یَخْرُجْنَ إِلَّا أَنْ یَأْتِینَ بِفَاحِشَةٍ مُبَیِّنَةٍ وَ تِلْکَ حُدُودُ اللَّهِ وَ مَنْ یَتَعَدَّ حُدُودَ اللَّهِ فَقَدْ ظَلَمَ نَفْسَهُ لَا تَدْرِی لَعَلَّ اللَّهَ یُحْدِثُ بَعْدَ ذَٰلِکَ أَمْرًا»[طلاق:۱]؛ «از خداوند، پروردگارتان، پروا کنید؛ آنها (زنانی که طلاق دادهاید) را از خانههایتان بیرون نکنید و آنها هم (از خانههایتان) بیرون نروند. مگر اینکه کار زشت آشکاری مرتکب شوند. این دستورات، مرزها (خط قرمزهای) خداوند است و هرکس از مرزهای خدا تجاوز کند، قطعاً به خودش ظلم کرده است. تو نمیدانی! شاید خداوند بعد از این(که زن پس از طلاق در خانهات ماند)، اتفاقی رقم بزند.»
گویا این دستور (که رعایت آن هم برای مرد و هم برای زن واجب است)، برای این است که طوفان خشمی که موجب تصمیم به طلاق شده بود، فرو نشیند، مجدداً میانشان انس و الفتی شکل گیرد، امکان رجوع مرد به همسرش تسهیل شود و این جدایی به پیوندی دوباره بدل گردد.
با این مقدمه، احادیث زیر جالب توجهاند...
...عَنْ زُرَارَةَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اَللَّهِ عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ:
«اَلْمُطَلَّقَةُ تَکْتَحِلُ وَ تَخْتَضِبُ وَ تَطَیَّبُ وَ تَلْبَسُ مَا شَاءَتْ مِنَ اَلثِّیَابِ لِأَنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ یَقُولُ: «لَعَلَّ اَللّٰهَ یُحْدِثُ بَعْدَ ذٰلِکَ أَمْراً» لَعَلَّهَا أَنْ تَقَعَ فِی نَفْسِهِ فَیُرَاجِعَهَا.»
الکافی، ج۶، ص۹۲
از امام صادق (علیهالسلام) نقل شده است:
«زنی که طلاق داده شده است، سرمه بکشد، (مو و بدنش را) خضاب کند، عطر بزند و هر لباسی که خواست را بپوشد؛ چراکه خداوند (عزّوجلّ) میفرماید:
«لَعَلَّ اَللّٰهَ یُحْدِثُ بَعْدَ ذٰلِکَ أَمْراً»[طلاق:۱]؛ «شاید خداوند بعد از این(که زن پس از طلاق در خانهات ماند)، اتفاقی رقم بزند.»
شاید آن زن (با این کار) در دل مرد جای گیرد و مرد به او رجوع[۱] کند.»
...عَنْ أَبِی بَصِیرٍ عَنْ أَحَدِهِمَا عَلَیْهِمَا اَلسَّلاَمُ فِی اَلْمُطَلَّقَةِ:
«تَعْتَدُّ فِی بَیْتِهَا وَ تُظْهِرُ لَهُ زِینَتَهَا «لَعَلَّ اَللّٰهَ یُحْدِثُ بَعْدَ ذٰلِکَ أَمْراً».»
الکافی، ج۶، ص۹۱
از امام صادق (علیهالسلام) نقل شده است که در مورد زن مطلَّقه فرمودند:
«زن در خانهاش عِدّه نگه دارد[۲] و آرایش و زینتش را برای مرد آشکار کند؛ «شاید خداوند بعد از این، اتفاقی رقم بزند.»[۳]»
پاورقیـــــــــــــــــــــــــــــــــ
[۱] مرد پس از طلاق دادنِ همسرش، تا زمانی که او در عدّه است، میتواند به او رجوع کند؛ یعنی اگر از طلاق دادنِ همسرش پشیمان شد، با نشان دادنِ کوچکترین تمایلی به او، طلاق را باطل کند و بدون جاری کردن صیغهی عقد ازدواج، به زندگی با او برگردد.
[۲] زن پس از جاری شدن صیغهی طلاق، باید تا مدتی (که جزئیاتش در رسالههای توضیحالمسایل ذکر شده است،) عِدّه نگه دارد؛ یعنی حق ازدواج با دیگری یا پذیرش خواستگار را ندارد. او باید در این مدت در خانهی مرد بماند و آنجا را ترک نکند، مگر اینکه ضرورتی در میان باشد. در این مدت، حجاب داشتن در برابر شوهر بر زن واجب نیست، بلکه او وظیفه دارد خود را برای او بیاراید! همچنین بر اساس احکام اسلامی، در ایام عده، نفقهی زن بهعهدهی مرد است و زن حتی برای خروج موقت از خانه نیز باید از مرد اجازه داشته باشد!
[۳] باز هم اشارهای است به همان آیهی شریفه.
پانوشتـــــــــــــــــــــــــــــــــ
امروزه متأسفانه این دستور الهی رعایت نمیشود و خانواده زن معمولاً با آغوشی باز دختر خود را میپذیرند و زمینه آشتی و بازگشت به زندگی را از بین میبرند.
مطالعه ادامه این آیه (آیات ابتدایی سوره طلاق) و مشاهده دستورات متعالی خداوند در برخورد با خانمهایی که طلاق داده شدهاند، خالی از لطف نیست.